♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥
دوست مجازی من
چند وقت است برایت مینویسم
و تو میخوانی
و گاهی تو مینویسی و من میخوانم
دوست مــــــــــجازی من
بین ما هیچ نقابی نیست
این روزها درد دلهایمان را
به زبان نمی آوریم
تایپ میکنیم
مانده ایم اگر این دنیای مجازی نبود
روی دیوار احساس چه کسی مینوشتیم؟
افسوس مجازی هستی
پشت هر یک این مانیتورها یک مخاطب خاص نشسته است
میخواند،فکر میکند،گاهی هم گریه میکند،یا میخندد
برای چند دقیقه هم که باشد از دنیای واقعی مرخصی میگیری
مینشینی برای دل خودت
گاهی هم شب و روز میچرخی در این دنیای رمز دار
ولی میدانم
قدر تمام لبخندهایت تنها هستی
اگر همدمی بود که مجازی نمیشدی
دوست مــــــــــجازی من
گاهی آنقدر بیخود میشویم بین یک دنیا دروغ و اعتقاد
فراموش میکنیم خودمان را
دور میزنیم منطق و باورهایمان را
میخندیم ؛ گاهی هم دروغ میگوییم
آنقدر که با تو راحت هستم با خودم نیستم
نمیدانم
شاید این معجزه ی " مـــــجازی بودنت " باشد
دوست مجازی من، بودنت را قدر میدانم و دوستت دارم
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥
بسم رب الشهداء و‌الصدیقین
سلام بر حسین و یارانش و سلام بر محسن عزیزم
میم، مثل حسین
چهل و دو روز پیش راهیِ سفرت کردم،سفری پر از خطر، اما پر از عشق
سفری که بازگشت از آن یا برگشتن بود یا ماندن
سفری که برگشتنش زندگی بود و ماندنش هم زندگی
اولی زندگی در دنیا و دومی زندگی هم در دنیا و هم در آخرت،هر چه بود عشق بود و عشق
خودم هم ساکت را بستم و وسایلت را جمع کردم
از زیر قرآن ردت کردم
آخرین نگاهت هنوز پیش چشمانم هست
ای کاش بیشتر نگاهت کرده بودم، هم چشمانت را، هم قد و‌بالایت را، هم سرت را
راستش را بخواهی فکر نمی‌کردم این قدر پر سر و صدا شود رفتنت. نه فقط رفتنت، حتی آمدنت
عزیز دلم؛ دروغ چرا؟ خیلی دلم برایت تنگ شده است
میدانم که تو هم همین حس و حال را داشته ای
شب قبل از عملیات زنگ زدی و‌گفتی
دلتنگتان شده‌ام
آمدم بی تابی کنم....اما باز کربلا نگذاشت
آخرین دیدار رباب و همسرش
آمدم بی قراری کنم...اما، به یاد روضه حضرت رباب افتادم
روضه رباب خداحافظی اش فرق می کند
وداع آخرش فرق میکند
خودت هم قبول داری، اصلا رباب جنس غمش فرق می کند
رباب سر، همسرش را بریده دید. بالای نیزه دید
به دنبالش هم رفت. نمی دانم من هم سر، همسرم را می بینم یا نه؟! اما ، میدانم به اسارت نمی روم
همسر خوبم؛ اگر عشق به تو نبود آرامش من هم نبود
قبل از رفتنت به من گفتی
«صبور باش، بی تابی نکن، محکم باش، قوی باش، شیر زن باش»
من هم گوش کردم.عشق به تو مرا به این اطاعت رساند
محسن جان؛ سفیر امام حسین
خبر داری روز عرفه نزدیک است.نمی دانم امسال دعای عرفه را بیاد حاج احمد کاظمی بخوانم یا بیاد تو
چقدر زرنگ بودی و من تازه فهمیدم.عرفه، مسلم، حاج احمد، تو و شهادت
یک رازی پشت پرده هست که شما را بهم گره زده
می‌گفتی یک شهید را انتخاب کنید، باهم رفیق باشید و تا آخر هم با هم بمانید
گفتی زندگی ات را مدیون حاج احمد هستی
گفتی من سر این سفره نشسته ام و‌رزق شهادتم را هم از این سفره بر میدارم
تو حاج احمد را انتخاب کردی و حاج احمد هم تو را
مثل خودش هم رفتی؛ با عزت و سربلندی
همسر عزیز و پدر مهربان، این روزها حضورت را بیشتر از قبل احساس میکنم
به این باور رسیده ام که شهدا زنده اند
خودت که شاهد بودی
بعضی مواقع علی آقا، پسرمان گریه می کرد، خیلی بی تابی می کرد
خسته که می شدم با تو حرف میزدم و می گفتم
«محسنم، علی را چه کار کنم؟ خودت بیا»
تو می آمدی، چون علی آرام آرام میشد
میدانم که همیشه هم قرار است پیشمان باشی
اصلا خودمانی تر بگویم، زندگی جدیدی را شروع کرده ایم
مثل همه زندگی ها سختی هایی دارد، مشکلاتی دارد
اما، مهم این است که من فقط تو را دارم
این زندگی هم تفاوت هایی دارد، چون زندگی مان با بقیه فرق می کند، مثل همان روزها پیوند این زندگی آسمانی است
اما میدانم که باز برایم قرآن میخوانی، آن هم با ترجمه
کتاب خواندن هایمان ادامه دارد
گلستان شهدا هم که می‌رویم
مداحی هم برایم می کنی
یادت هست چقدر این شعر را دوست داشتی
منم باید برم...آره، برم سرم بره....آن قدر گفتی و‌خواندی و گریه کردی و به سینه زدی که آخر هم رفتی
هم خودت و هم سرت
راستی برایت نگفته ام، علی دیگر مثل قبل نیست
آرام تر شده ؛ انگار فهمیده که بابایش قرار است بیاید و هر روز باید سنگ مزار پدرش را ببوسد تا خود صورتت را
همین هم برایش کافی است
شب ها برایش قصه می گویم
یکی بود ، یکی نبود.پدری بود به نام محسن و ....با خودم قرار گذاشته ام هر شب یک داستان از تو برایش بگویم
موضوع های زیادی دارم
مثل، داستان روزهای گذشت و فداکاری ات در اردوهای جهادی
داستان عروس و دامادهایی که زندگی شان با عکس تو شروع شد
داستان فرزندی بنام امیر حسین که مادرش نامش را تغییر داد و شد محسن
داستان مشکلاتی که به واسطه متوسل شدن به تو حل شد
داستان مرد بودنت، نه ببخشید شیر مرد بودنت
قصه ها را برایش می گویم تا بزرگ شود، مرد شود، جهادگر شود، ولایتی شود، پاسدار شود، شهید شود و مثل تو شود
محسن دوست داشتنی ام؛ چه انقلابی به پا کرده ای؟
ببین.دنیا را زیر و رو کرده ای
دل ها را تکان داده ای
نه فقط در دنیای مجازی بیا و ببین برایت چکار کردند
برای آمدنت هم سنگ تمام می‌گذارند
رهبرمان هم گفتند
«محسن حججی، حجت بر همگان شد»
همسر مهربانم؛ بگذار از سکوت این شب ها هم برایت بگویم
با خودم فکر می کردم که اصلا مگر محسن من چند سال داشته؟ محسن جان، مرد من؛ جوان دهه هفتادی امروز علم اسلام افتاده است به دست تو، به نام تو
چگونه زندگی کرده ای، که خدا عاشقت شد. خدا که عاشقت شد تو را انتخاب کرد.وقتی خدا تو را خرید، اهل بیت هم به بازار آمدند
دوستت داشتند که تو هم عاشق آنها شده ای. عاشق که نه، اصلا تو مثل خودشان شده ای
دلنوشته هایت را خوانده ام. دوست دارم مثل حضرت علی اکبر در جوانی فدای اسلام بشوم...که شدی
می‌خواهم گوشه ای از مصائب حضرت زهرا (س) را بفهمم ....که فهمیدی
درد بازو و پهلو را احساس کنم....که حس کردی
شهادت بی درد هم نمی‌خواهم. دوست دارم مثل ارباب بی کفن بی سر بشوم
بی کفن شدی، بی سر هم شدی
سر دادی و سردار شدی
مردانگی را در چشمانت دیدم وقتی که در دست آن ملعون وحشی اسیر بودی و پهلویت زخمی بود
ولی، تو ایستاده بودی
اصلا مگر می شود؟
اما نه، تعجب هم ندارد
از مادرت حضرت زهرا (س)به ارث برده ای
مظلومیت را هم از پدرت امیرالمومنین علیه السلام
با شنیدن نام تو، عاشورا برای من تکرار میشود
تکرار که نه، تجسم هم میشود.غریب گیر آوردنت
خنجر...پهلو...زخم...اسارت...تشنگی...رجز خوانی...خیمه...آتش... دود...سر جدا... بدن بی سر....روضه ام‌تکه تکه شده
هر کلمه ای خودش زیارت ناحیه مقدسه است
یک نفر بگوید مگر امروز، روز عاشوراست
اما همسرم، نگران نباش. ما را به مجلس و بزم شراب یزید نبردند
در حرم امام رضا علیه السلام برایت مجلس آبرومندانه ای گرفتند
همه این اتفاقات هم از همانجا شروع شد
حرم امام رضا علیه السلام ؛شب قدر. تقدیرات تو آنجا رقم خورد و چقدر هم زیبا
هنوز ادامه اش مانده
با آمدنت داری دلبری میکنی برای امام‌زمانت
محسن جان؛مرد من
در این مدت که نبودی ولی بودی اتفاقات زیادی افتاد
چقدر برایت حرف دارم
ناگفته هایی به اندازه تمام سالهای با هم بودنمان
تو هم بیا و‌برایم بگو
از لحظه لحظه شیرینی های این سفر
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥
نامه همسر شهید محسن حججی
*♥♥♥♥*♥♥♥♥*
نامه های عاشقانه | قسمت اول | شهید عباس دوران ◄
نامه های عاشقانه | قسمت دوم | محمدرضا ملک خواه ◄
نامه های عاشقانه | قسمت سوم | علی‌رضا اشرف گنجویی ◄
نامه های عاشقانه | قسمت چهارم | روح اللَّه خمینی ◄
سلوم به بروبچ خنگولستان میخوام یه سری خاطره از اولین چت هایی که داشتم براتون بگم خب اولین چت کردن من و فضای مجازی من مربوط میشه به تقریبا پنج شیش سال پیش اون موقه ها برنامه های چتی که الان هست ، مثه تلگرام و واتساب و نمیدونم و فلان و بهمان نبود اون موقع پیشرفته ترین برنامه چت یه برنامه بود به اسم نیم باز ،یه ایکون نارنجی رنگ داشت که هم برای سیستم اومده بود و هم برای گوشی من اوایل گوشی خوب نداشتم ، گوشیم ازین ساده ها بود ولی بخاطر اینکه کنکور دولتی در اومدم ، بابام برام لب تاب خریده بود که هنوز دارمش و کارام و کارای خنگولستان رو با همون انجام میدم این نیم باز ، هم چت شخصی داشت ، یعنی با یه نفر چت میکردی نفر به نفر و هم گروه چت که بش میگفتن چت روم چون با سیستم میرفتم ، برنامشون برای چت روم خراب بود و کار نمیداد پس فقط چت نفر به نفر داشتم یه خصوصیتی که این نیم باز داشت ، یه روبات داشت این روبات کارش این بود که شانسی متصلت میکرد به یه غریبه خب حالا از اینجا به بعدش باحاله ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ فکر کنید یه پسره گییییییییج و منگ که تنها تکنولوژی پیشرفته که دم دستش بود آتاری دستی بوده میاد تو فضای مجازی *fekr* *fekr* بعد ما خونه اینترنت نداشتیم ، لب تاب رو که بردم دانشگاه ،از اینترنت خوابگاه وصل میشدم اولین بار که رفتم تو این روباته روباته پیام داد شما یه یه غریبه وصل شدید ، سلام کنید منم یهو ذوق مرگ شدم گفتم سلااااااام غریبه 😂😂💃 یارو پیام داد m or f ( که بعد ها فهمیدم منظورش جنسیته ) منم که یه گیییییج و منگ زدم A بعد پایینش نوشتم یعنی اصخر هستم شما ؟؟ یارو دوتا شکلک اینطوری فرستاد 😐😒 بعدم قطع ارتباط زد روباته پیام داد اتصال شما با غریبه قطع شد برای اتصال مجدد اقدام کنید دوباره زدم وصل شدم به یه پسره اسمش مهران بود اینم مثه من داغون و گیج بود ولی چون ساده و اینا حرف میزدیم کلی هم حرف زدیم آیدی همو گرفتیم خییییییلی داغون بودیم منو این مهران مثلن اینا تو این غریبه میگفتن asl که یعنی اصل بده و مشخصاتت رو بده من نمیدونستم سریع میپریدم تو پیویه مهران میگفتم مهران تو این غریبه یکی بم گفته asl یعنی چی ؟؟ میگفت یعنی فکر کنم تو رو با عسل اشتباه گرفته بعد من میرفتم با این پیشفرض که من عسل یارو ام باش حرف زدن هی براش ناز میکردم میگفتم عزیزم حالا که من عسلتم برام چی میخری ؟؟ *malos* *malos* بعد میدیدم عسل که هیچی من گوزشم نیستم *narahat* *narahat* خلاصه یه مقداری زمان برد تا یاد گرفتم اصطلاحات چت کردنو تو این مدت حسابی از چت کردن با دخترا خجالت میکشیدم یه جوری ضایع بودم ؛ که با دختر میچتم پشت لب تاب که هم اتاقیام از قیافم میفهمیدن که طرفی که دارم چت میکنم باش دختره خب والا من حتی تو دوران بچگیمم ، کلن اهل زیاد بیرون رفتن ارتباط گرفتن حتی با پسرا هم نبودم تو خاطراتم بخونید بچگیم قشنگ معلومه بعد برا همین با دخترا توی همین غریبه بیشتر چت میکردیم و ایدی نمیگرفتم یه مدت حرف میزدیم یه ساعت دو ساعت و تموم میشد قطع میشد و دیگه همو نمیدیدیم چون این لب تابم دست بچه ها هم میرفت ، اصن دوست نداشتم ایدیشو ببینن یا هر چی هنوزم همیطوری ام کلن ادم نمیشم *shadi* *shadi* من همیشه دستم به طنز میرفت و خنده دار تایپ میکردم حتی متن های ساده ایی که عادی میگفتن طرفی مقابل که باش چت میکردم اونطرف از خنده میرید تو شلوارش *bi_chare* *bi_chare* خلاصه بعده چند روزی که چت کردم دیدم عه چه خوبم من ؛ همه میخندن شاد میشن و کیف میکنن منم فکر کردم که کلن ملت هر کسی میاد برای چت کردن میخواد بخنده تو همین غریبه ها که بشون وصل میشدم یهو وصل شدم به یه دختره *vakh_vakh* *vakh_vakh* خدایا توبه *vakh_vakh* *vakh_vakh* عاقا ما وصل شدیم به این اصل و اینا رو پرسید من عادت نداشتم اصل بگیرم ، ولی خب تا اصل میدادم ،اتومات طرف مقابلم اصل میداد من گفتم اره اسمم اصخره ، اونم گفت منم سارینام *are_are* *are_are* بعد شروع کردیم حرف زدن وسط دری وریایی که من براش میگفتم این هی میگفت گرممه :khak: :khak: هی من میگفتم اشکالی نداره بعد دوباره یکمی حرف میزدیم این گفت احمق میگم گرممه :khak: :khak: بعد من میگفتم تو گرمته من احمقم ؟؟ *bi_chare* *bi_chare* میگفت تو چقدر خنگی ، خیلی گرممه من میگفتم خو اشکالی نداره این کارا رو که میگم بکن یه دوش آب سرده سره حال بگیر تا خنک بشی میگفت ای وای ، دوش نمیخوام بگیرم :khak: :khak: بعد گفتم که باوشه ، کولرو روشن کن ،خنک میشی بعد عصبانی شد ، گفت خیلی خری *bi asab* *bi asab* بعد دوباره حرف زدیم از اینور اونور حرف زدیم یهو گفتش که بیا پیشم ، من رو تخت دراز کشیدم بعد من چمیدونستم ، فکر کردم یه مدل مسخره بازیه میخوایم بخندیم و اینا گفتم باووووشه برو کنار که من اومدم زااااارت رفتم پیشش *amo_barghi* *amo_barghi* بعد شروع کردم تصویر سازی کردن برا خودم گفتم وای چقدر عروسک داری *yohoo* *yohoo* این عکس کیه رو دیوار اونم هی میخندید میگفت خیلی خری به قرآن بعد گفتم وای من خیلی گشنمه برم از یخچالتون یه چیزی بردارم *bandari* *bandari* گفت برو تندی بیا منم هی مثه اوسکلا صدا در میوردم میگفتم قیییییییژژژژژژ اون میگفت چی کار داری میکنی ؟ میگفتم هیچی دره اتاقتو باز کردم بعدم مثه اوسکلا به خونواده ایی که تو تصورات خودم ساخته بودم سلام احوال پرسی میکردم به سلام ملیکم ، چوطور موطوریید ؟ خواهش میکنیم پا نشید بعد گفت داری با کی حرف میزنی گفتم خونوادتن ، دارند تلوزیون میبینن گفت زهره مار تو خونه تنهاییم بعد یهو یه تکونی خوردم *Aya* *Aya* ولی خب ، فکر میکردم هنوز مسخره بازیه بعد رفتم دره یخچالشون گفتم اوووووه مایکل جکسون شما انگاری خیلی پول دارید که این همه خوراکی تو یخچال دارید *vakh_vakh* *vakh_vakh* اون میگفت زهره مار تندی بیا کارت دارم گفتم باوشه الان میام یکمی استیکر میوه و اینا براش فرستادم ، گفتم بیا اینا رو هم برا تو اوردم گفت ممنون بعد من پرسیدم خونوادت رفتن کجا ؟؟ گفت رفتن مسافرت گفتم اع ، خوش بگذره ان شا الله بشون بعد اونم گفت اره ، حالا که تنهاییم بیا به ما هم خوش بگذره *are_are* *are_are* منم گفتم باشه من اواز میخونم تو پاشو برقص بعد شروع کردم آواز خوندن ازون بالا بالا شمرون تا این پایین تهرون تو هر جا پا میزاری ، خاطر خواهات فراوون پیش خودت خیال کردی که تو درمون هر دردی نه جونم این خبر ها نیست ، عزیزم اشتباه کردی بعدم خودم قر میدادم و اینا و فکر میکردم که اونم داره قر میده یهو گفت وای خدایا تو چقدر احمقی *bandari* *bandari* یهو گفت نمیخوام بخونی *righo_ha* *righo_ha* بعد گفت من خیلی گرممه اخمخ من گفتم بیا فوتت کنم *moteafesam* *moteafesam* گفت تو خیلی گیجی پسر چی تنته ؟؟ گفتم شلوار کردی آبی با پیرهن زرد *ey_khoda* *ey_khoda* بعد گفت وای تو دیگه کی هستی ؟؟ منم گفتم اصخر هستم بعد من فکر کردم که منم باید بپرسم گفتم چی تنه توئه گفت تاپ سفید ، بعد گفت خیلی گرممه ، بیا لباسامو در بیار بعد جا خوردم ، یه چند ثانیه ایی ، هیچ نمیدونستم چی بنویسم گفتم که من باید برم دسشوری ، دشوریتون کجاس ؟؟ گفت پووووفففف برو بیا بعد من رفتم تو دشوری درو از پشت بستم این شروع کرد حرف زدن گفت بیا دیگه عزیزم ، منتظرتم من لباسامو در اوردم بیا با هم کیف کنیم بعد من تو توالت نمیمودم بیرون گفت داری چیکار میکنی بعد من میگفتم که ببین من ازین کارا بلد نیستم گفت باره اولته ؟؟ بعد من گفتم که من فکر کردم مسخره بازیه ، وگرنه اصن نمیومدم تو اتاقت گفت اشکالی نداره ، حالا شروع کنیم گفتم چی چیو شروع کنیم اصن من ایدز دارم ، ایدز میگیری میگفت یهو عصبانی شد گفت احمق مجازیه *righo_ha* *bi asab* بعد نکه خیلی گرمش بود هی خودشو میمالید به دره توالت منم میگفتم باو من اصن ماله این حرفا نیستم من همیطوری که عادی و اینکارو نکردم ، خدا زدتم ، پیغمبر از روم رد شده خدایی بی خیال من نیستم ، ببخشید بعد گفتش که بیشعوره اُمل ، یا نمیدونم گفت بیشعوره قومبول هی شروع کرد دری وری بارم کردن ولی من از توالتشون نیومدم بیرون خلاصه خیلی بد بود بعد قطع ارتباط زدم i am one ommol , or i am one ghombol ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ بعد گوشی خریدم تونستم برم توی چت روم ها هیچ وقت یادم نمیره اولین بازی که خواستم برم داخل یه چت روم دنبال یه جایی میگشتم که خلوت باشه یه روم پیدا کردم به اسمه اسمان نه نفر یا هشت نفر داخلش بود پریدم داخلش شروع کردیم مسخره بازی و چرت و پرت گفتن و خندیدن بعد اصل ازم خواستن ، من خودمو معرفی کردم چند نفری داخل بودن یکیشون خودشو به مسخره بازی معرفی کرد گفت من بلقیس 45 ساله از آفریقا دیگه روش موند ، و همین بلقیسیه که میبینیدش نمیدونم برا شمام یش اومده یا نه ولی من وقتی توی روم چت میکردم و میخندیدیم شبا که میخوابیدمم خواب چت کردن میدیدم خلاصه مدیر اون رومه یه دختری بود به اسم اوا که با بلقیس رفیق بود منم میومدم بشون سر میزدم و مسخره بازی در میوردیم و میخندیدیم بعد یکی دو ماه که بودیم با هم دعواشون شد بلقیس و اوا بعد من دلم نمیومد که بین این دوتا دوست دعوا باشه هی بینشون وساطت میکردم که آشتی کنن حق با بلقیس بود ولی دو سه بار وادارش کردم که بره عذر خواهی کنه و ببخشتش تا دوستیشون درست بشه ولی فایده نداشت بعد یبار حسابی دعواشون شد این بلقیسم مثه مرغ پر کنده رفته بود تو لاک خودش خیلی زشت بود که این همه من گفتم بره و عذر بخواد و کوچیک بشه پیش یه ادم زبون نفهم ادش کردم ، دیدم خیلی دپرسه برا اینکه احساس نکنه چیزی رو از دست داده قرار شد روم بزنیم خودمون هی من اسمای مسخره میگفتم مثلن کلاه قرمزی میگفت نه میگفتم اسمشو بزاریم آفتاب پرست حامه میگفت نه هی گفتیم و هی گفتیم بعد گفتش که اسم یه شهر باشه گفتم باوشه و اولین کلنگ خنگولستان زده شد اولاش هیشکی نمیومد منو این شتر مرغ با هم تو گروه چت میکردیم چت روم ها اینطوری بود که اگه یکی دو روز کسی داخلش نمیومد چت روم بسته میشد و برای اینکه سره پا بمونه باید روبات میساختیم اولین روباتی که برای گروه ساختیم اسمش لولو خر خره بود خیلی باحال بود کم کم شلوغ شد لولو هم بین ما چرت و پرت میگفت خیلی خوب بود گاهی تا پونزه شونزه نفر پر میشد دعوا میشد میرقصیدن جوک میگفتن تا دم عید داخل روم بودیم اون مرکزیت ما پنج شیش نفر بود من بودم ، بلقیس ، فندوق ، شمالی ، مشتی باجی ، هندونه شمالی و مشتی باجی ازدواج کردن سره خونه زندگیاشونن و موندیم ، منو بلقیس و فندوق و هندونه بعد من خونه نت نداشتم باید بر میگشتم تعطیلات عید رو خونه ازون اولش این بلقیس بدبخت بود هی من ول میکردم اون ادامه میداد بش گفتم بلقیس من میرم حواست به چت روم باشه تا من برم خونه بعد عید میام و نیم باز فیلتر شد ،توسط سازمان فیلترینگ ما هیچ نشونه ایی از هم نداشتیم ،نه شماره ایی نه هیچی بعد این بلقیس هنوز روم رو با فیلتر شکن دو سه روز بعده فیلتر شدن نگه داشته بود شمارم رو از یه رفیقام پیدا کرده بود و بعد از اون ،پشت دستمون رو داغ کردیم که هیچ وقت بجز سروری که ماله خودمونه جایی فعالیت نکنیم ساختیم ، هیچی بلد نبودیم ،ولی ساختیم با هیچی یواش یواش با پول قرضی ، از رفیقام سایت و هزینه های سایت رو دادم ،بعد قرضشون رو دادم از سهمیه رزرو غذا زدم و قرضشون رو دادم سایت رو سره پا کردیم ریختیم روی سایت ، شروع کردیم پست گذاشتن بعد دیدیم قدرت نمیگیریم با خودم گفتم باید یه برنامه اندروید داشته باشیم دست به کار شدم نه ماه چشمم رو دوختم به صفحه کامپیوتر و ساختیم یواش یواش کاملش کردیم هنوزم میسازیم ،و الانم که خونواده بیست و پنج نفره ی ما خیلی بزرگ شده خیییییییلی تموم دلخوشی ما ، تموم دنیای ما همین خونواده ی خنگولستانه *baghal* خیلی میخامتون *gol_rose* *ghalb* ♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪ **♥** دلاتون شاد و لباتون خندون *ghalb_sorati* لیست خاطره های قرار داده شده تا به الان ◄
..♥♥..................
دنیای مجازی
دنیای غمگین برای خیلی ها
دنیای شاد و پر انرژی برای خیلی های دیگه
پروفایل های مختلف ادمای جورواجور
دست های خسته یا شایدم پر نشاط درحال تایپ
نگاه های پراز درد یا‌پرپاز ذوق و نشاط
موزیکی سرد و غم انگیز
یا شایدم شاد و رقص اور
اتاقی تاریک که فقط نور مانیتور توش می درخشه
دنیای ما
دنیای مجازی
اری نسل ما اینگونه است
تفریحش خلاصه میشود در فضای مجازی
غم غصه اش هم همینطور
شاید هم کل زندگیش
خیلی از دوست هاش اینجا پیدا میشه
دشمناش هم همینطور
اصلا ممکنه تو این دنیا عاشق هم بشه
نمیخوام بحث کنم که این عشقا خوبه یا بد
به هرحال از قدیم گفتن صلاح مملکت خویش خسروان دانند
اره ما اینجوری داریم بزرگ میشیم
تو همین دنیایی که پدر مادرامون اونو بد میدونن
اره ما اینجوری داریم بزرگ میشیم
دنیای ما = دنیای مجازی
..♥♥..................
..♥♥.................. شما هم از آن هایی هستید که معتقدند انسان دارد عمرش را در اینترنت هدر می دهد؟ شما هم از آنهایی هستید که معتقدند آنهایی که عضو هیچ شبکه اجتماعی نیستند، دارند تند تند کتب خطی و به روزترین مقاله های علمی و جدیدترین رمان ها را می خوانند و تند تند پله های ترقی را بالا می روند و توی مهمانی هایشان شعر سعدی می خوانند و باقلوای خانگی می خورند و تند تند گل می گویند و گل می شنوند و هیچکس هم تند تند از روی آخرین جوک های تلگرامی اش روخوانی نمی کند؟ خب، من این طور فکر نمی کنم اینترنت و این دنیای اصطلاحاً مجازی، جذابترین جایی ست که بشر در طول حیاتش توانسته بسازد حالا این که هرکس چه استفاده ای از آن می کند به خودش مربوط است عده ای عمرشان را هدر می دهند (همان کاری که در دنیای اصطلاحاً واقعی می کنند) و عده ای گنجینه را پیدا می کنند و کشف می کنند و می آموزند و ایده می گیرند و چشم هایشان بازتر از قبل می شود و از دیوارها و مرزها رد می شوند و به جایی می روند که هرگز نبوده اند من فرق چندانی بین زندگی در دنیای واقعی و مجازی نمی بینم ما همان آدم ها هستیم. اگر در دنیای واقعی هی در حال امتاست کردن رژیم های مختلف لاغری ایم و از این و آن سراغِ «چی بخورم لاغر شم؟» را می گیریم در دنیای مجازی پیجِ "لاغری در 10 روز" را دنبال می کنیم اگر اهل مطالعه ایم، ناشران محبوبمان را دنبال و کتاب های جدیدی پیدا می کنیم اگر کارمان در شهر، دید زدن این و آن و نظر دادن راجع به لباس و هیکل و قیافه دیگران است، در شبکه های اجتماعی توی صفحه "دختران و پسرانِ فلان" می چرخیم و زیر عکس ها کامنتِ «واه واه چه زشت و چه بد تیپ» و «منم اگه انقد آرایش کنم به این خوشگلی می شم» و «این که همه جاش عملیه» می گذاریم اگر در دنیای واقعی اهل ورزش کردنیم، در دنیای مجازی ویدئوهای "تمرین در خانه بدون وسایل بدنسازی" را تماشا می کنیم. اگر ذاتاً اهل خاله زنک بازی ایم، در اینترنت هم دنبال مکانی با چنین هدفی می گردیم فحاشانِ دنیای مجازی، خردمندانِ منزه دنیای واقعی نیستند ما در هر دو دنیا دنبال علایق مان می رویم دنبال چیزی که واقعاً هستیم. حالا گیریم با کمی ظرافت و مخفی کاری بیشتر به گمانم این که فکر کنیم اگر شبکه های اجتماعی و کلاً اینترنت وجود نداشت، ما داشتیم به بهترین و مفیدترین شکل ممکن زندگی می کردیم و شاد و خوشبخت و موفق بودیم، بزرگترین فریب خویشتن است اینترنت و مشتقاتش روی پله ترقی زندگی ما ننشسته اند. اگر این طور فکر می کنید، شکل استفاده تان از این گنجینه را عوض کنید ..♥♥.................. آنالی اکبرى
^^^^^*^^^^^
گوشه ی چادر مادرم را می‌گرفتم
باهم می‌رفتیم مخابرات نبش کوچه ششم
می‌گفتند مخابرات
اما اسمش اصلا مخابرات نبود که
همیشه‌ی خدا هم شلوغ بود
نوبت می‌گرفتیم و می‌نشستیم
بعد از چند دقیقه صدا می‌زدند و می‌گفتند خانم فلانی کابین شماره‌ی سه
یک اتاقک چوبی نیم در نیم
یک تلفن قدیمی و کثیف روی دیوار
و بوی عرق نفر قبلی
اما چه ذوقی داشتیم
تقریبا هر دو روز یک بار می‌آمدیم تلفن میزدیم و چند دقیقه‌ای با پدربزرگ و مادربزرگم حرف میزدیم
محل ما سیمکشی تلفن نداشت که
آنها هم که داشتند وضعشان تقریبا همین بود
حرف زیاد داشتیم
اما مجبور بودیم زود قطع کنیم
قطع نمی‌کردیم خودش قطع میشد
ارتباط ها کم بود
اما با جان و دل
با ذوق و شوق
حرف ها هیچوقت تکراری نمی‌شد
همه برای هم وقت داشتند
هیچکس تیک دوم تلفنش را برنمی‌داشت
که مثلا صدایت را هنوز نشنیده ام
هیچکس حرف هایش را ادیت نمی‌کرد
دوستت‌دارم هایش را پاک نمی‌کرد جایش نقطه بگذارد
وقتی میگفت دلم برایت تنگ شده
شک نداشت که میگفت
صدا را که نمی‌شد پاک کرد
می‌رسید
گروه هم نداشتیم
اما هروقت تلفن میزدیم حتما یکی بود که آنلاین باشد و جوابمان را بدهد
آن روزها
یک مخابراتِ نبش کوچه‌ی ششم بود و یک دنیا عشق
که همه را از سیم‌های تلفنش رد میکردیم
اما امروز
یک دنیا وسیله‌ی ارتباطی
که یک "دلم برایت تنگ شده" از امواجشان رد نمی‌شود
اگر هم رد شود، میشود پاکش کرد
می‌ترسم در بروز رسانی بعدی
همدیگر را هم بتوانیم پاک کنیم
مادربزرگ هم که چت بلد نیست
راستی
...چادر مادرم
^^^^^*^^^^^
رضا باقری
جک و دوستش باب تصمیم می گیرند برای تعطیلات به اسکی برند. با همدیگه رخت و خوراک و چیزهای دیگرشان را بار ماشین جک می کنند و به سوی پیست اسکی راه می افتند پس از دو سه ساعت رانندگی ، توفان و برف و بوران شدیدی جاده را در بر گرفت چراغ خانه ای را از دور می بینند و تصمیم می گیرند شب را آنجا بمانند تا توفان آرام شود و آنها بتوانند به راه خود ادامه دهند هنگامی که نزدیکتر می شوند می بینند که آن خانه در واقع کاخیست بسیار بزرگ و زیبا که درون کشتزار پهناوریست و دارای استبلی پر ازاسب و آن دورتر از خانه هم طویله ای با صدها گاو و گوسفند است زنی بسیار زیبا در را باز می کند. مردان که محو زیبایی زن صاحبخانه شده بودند، توضیح می دهند که چگونه در راه گرفتار توفان شده اند و اگر خانم خانه بپذیرد شب را آنجا سر کنند تا صبح به راهشان ادامه دهند زن جذاب با صدایی دلنشین گفت: همانطور که می بینید من در این کاخ بزرگ تنها هستم ، اما مساله این است که من به تازگی بیوه شده ام و اگر شما را به خانه راه دهم از فردا همسایه ها بدگویی و شایعه پراکنی را آغاز می کنند جک پاسخ داد: نگران نباشید، برای این که چنین مساله ای پیش نیاید ما می تونیم در اصطبل بخوابیم. سحرگاه هم اگر هوا خوب شده باشد بدون بیدار کردن شما راه خود را به طرف پیست اسکی ادامه خواهیم داد زن صاحبخانه می پذیرد و آن دو مرد به اصطبل می روند و شب را به صبح می رسانند بامداد هم چون هوا خوب شده بود راه می افتند . حدود نه ماه بعد جک نامه ای از یک دادگاه دریافت می کند در آغاز نمی تواند نام و نشانیهایی که در نامه نوشته بود را به یاد آورد اما سر انجام پس از کمی فشار به حافظه می فهمد که نامه دادگاه درباره همان زن جذاب صاحبخانه ای است که یک شب توفانی به آنها پناه داده بود. پس از خواندن نامه با سرگردانی و شگفت زده به سوی دوستش باب رفت و پرسید: باب، یادت میاد اون شب زمستانی که در راه پیست اسکی گرفتار توفان شدیم و به خانه ی آن زن زیبا و تنها رفتیم؟ باب پاسخ داد: بله جک گفت: یادته که ما در اصطبل و در میان بو و پشگل اسب و قاطر خوابیدیم تا پشت سر زن صاحبخانه حرف و حدیثی در نیاید؟ باب این بار با صدایی لرزانتر پاسخ داد: آره.. یادمه جک پرسید: آیا ممکنه شما نیمه شب تصادفی به درون کاخ رفته باشید و تصادفی سری به آن زن زده باشید؟ باب سر به زیر انداخت و گفت: من ... بله...من جک که حالا دیگر به همه چیز پی برده بود پرسید: باب ! پس تو ... تو تو اون حال و هوا و عشق و حال خودت رو جک معرفی کرده ای؟؟ تا من .. بهترین دوستت را .. جک دیگر از شدت هیجان نمی توانست ادامه دهد باب که از شرم و ناراحتی سرخ شده بود گفت جک... من می تونم توضیح بدم.. ما کله مون گرم بود و من فقط می خواستم .. فقط... همینجوری خودم رو با اسم تو معرفی کردم , حالا چی شده مگه؟ جک احضاریه دادگاه را نشان داد و گفت اون زن طفلک به تازگی مرده و همه چیزش را برای من به ارث گذاشته ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ سالها پیش , در کشور آلمان , زن و شوهری زندگی می کردند.آنها هیچ گاه صاحب فرزندی نمی شدند.یک روز که برای تفریح به اتفاق هم از شهر خارج شده و به جنگل رفته بودند , ببر کوچکی در جنگل , نظر آنها را به خود جلب کرد.مرد معتقد بود : نباید به آن بچه ببر نزدیک شد.به نظر او ببرمادر جایی در همان حوالی فرزندش را زیر نظر داشت اگر احساس خطر می کرد به هر دوی آنها حمله می کرد و صدمه می زد اما زن انگار هیچ یک از جملات همسرش را نمی شنید ؛ خیلی سریع به سمت ببر رفت و بچه ببر را زیر پالتوی خود به آغوش کشید ، دست همسرش را گرفت و گفت عجله کن! ما باید همین الآن سوار اتوموبیلمان شویم و از اینجا برویم آنها به آپارتمان خود باز گشتند و به این ترتیب ببر کوچک ؛ عضوی از ا عضای این خانواده ی کوچک شد و آن دو با یک دنیا عشق و علاقه به ببر رسیدگی می کردند سالها از پی هم گذشت و ببر کوچک در سایه ی مراقبت و محبت های آن زن و شوهر حالا تبدیل به ببر بالغی شده بود که با آن خانواده بسیار مانوس بود.در گذر ایام ، مرد درگذشت و مدت زمان کوتاهی پس از این اتفاق ، دعوتنامه ی کاری برای یک ماموریت شش ماهه در مجارستان به دست آن خانم رسید زن , با همه دلبستگی بی اندازه ای که به ببری داشت که مانند فرزند خود با او مانوس شده بود ؛ ناچار شده بود شش ماه کشور را ترک کند و از دلبستگی اش دور شود پس تصمیم گرفت : ببر را برای این مدت به باغ وحش بسپارد در این مورد با مسوولان باغ وحش صحبت کرد و با تقبل کل هزینه های شش ماهه ، ببر را با یک دنیا دلتنگی به باغ وحش سپرد و کارتی از مسوولان باغ وحش دریافت کرد تا هر زمان که مایل بود بدون ممانعت و بدون اخذ بلیت به دیدار ببرش بیاید دوری از ببر, برایش بسیار دشوار بود.روزهای آخر قبل از مسافرت ، مرتب به دیدار ببرش می رفت و ساعت ها کنارش می ماند و از دلتنگی اش با ببر حرف می زد سر انجام زمان سفر فرا رسید و زن با یک دنیا غم دوری ؛ با ببرش وداع کرد بعد از شش ماه که ماموریت به پایان رسید وقتی زن ، بی تاب و بی قرار به سرعت خودش را به باغ وحش رساند در حالی که از شوق دیدن ببرش فریاد می زد : عزیزم ، عشق من من بر گشتم این شش ماه دلم برایت یک ذره شده بود چقدر دوریت سخت بود ، اما حالا من برگشتم ؛ و در حین ابراز این جملات مهر آمیز , به سرعت در قفس را گشود آغوش را باز کرد و ببر را با یک دنیا عشق و محبت و احساس در آغوش کشید ناگهان , صدای فریادهای نگهبان قفس , فضا را پر کرد نه , بیا بیرون , بیا بیرون این ببر تو نیست.ببر تو بعد از اینکه اینجا رو ترک کردی ، بعد از شش روز از غصه دق کرد و مرد این یک ببر وحشی گرسنه است ؛ اما دیگر برای هر تذکری دیر شده بود ببر وحشی با همه عظمت و خوی درندگی , میان آغوش پر محبت زن ، مثل یک بچه گربه , رام و آرام بود اگرچه , ببر مفهوم کلمات مهر آمیزی را که زن به زبان آلمانی ادا کرده بود ، نمی فهمید اما محبت و عشق چیزی نبود که برای درکش نیاز به دانستن زبان و رسم و رسوم خاصی باشد چرا که عشق آنقدر عمیق است که در مرز کلمات محدود نشود و احساس آنقدر متعالی است که از تفاوت نوع و جنس فرا رود برای هدیه کردن محبت , یک دل ساده و صمیمی کافی است تا ازدریچه ی یک نگاه پر مهر عشق را بتاباند و مهر را هدیه کند ؛ محبت آنقدر نافذ است که تمام فصل سرمای یاس و نا امیدی را در چشم بر هم زدنی بهار کند عشق یکی از زیباترین معجزه های خلقت است که هر جا رد پا و اثری از آن به جا مانده تفاوتی درخشان و ستودنی ، چشم گیر است محبت همان جادوی بی نظیری است که روح تشنه و سر گردان بشر را سیراب می کند و لذتی در عشق ورزیدن هست که در طلب آن نیست بیا بی قید و شرط عشق ببخشیم تا از انعکاسش ؛ کل زندگیمان نور باران و لحظه لحظه ی عمر شیرین و ارزشمند گردد در کورترین گره ها ، تاریک ترین نقطه ها ، مسدود ترین راه ها ، عشق بی نظیر ترین معجزه ی راه گشاست مهم نیست دشوارترین مساله ی پیش روی تو چیست ماجرای فوق را به خاطر بسپار و بدان سر سخت ترین قفل ها با کلید عشق و محبت گشودنی است معجزه ی عشق را امتحان کن ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ روزی با عجله و اشتهای فراوان به یک رستوران رفتم مدتها بود می خواستم برای سیاحت از مکانهای دیدنی به سفر بروم. دررستوران محل دنجی را انتخاب کردم، چون می خواستم از این فرصت استفاده کنم تا غذایی بخورم و برای آن سفر برنامه ریزی کنم فیله ماهی آزاد با کره، سالاد و آب پرتقال سفارش دادم در انتهای لیست نوشته شده بود غذای رژیمی می خورید؟ ... نه نوت بوکم را باز کردم که صدایی از پشت سر مرا متوجه خود کرد
دو دقیقه پیش
در حال حاضر هنوز بخش چت راه اندازی نشده است
دو دقیقه پیش
یکمی صبور باش عزیزکوم درستش موکونیم
دو دقیقه پیش
تست برای پیام طولانی چند خطی
خط دوم
خط سوم